شناخت و درک منطقی از رنگ بر هر هنرمندی واجب است

این شناسایی رنگ است. رنگ چگونه به نظر می رسد، همانطور که در چرخ رنگ کلاسیک خالص ترین شکل آن ظاهر می شود و اساساً به رنگی که اشباع کامل داشته باشد اشاره دارد.

ته رنگ یا فام ( در زبان انگلیسی به آن Hue گفته می شود و در زبان فرانسه به آن La Teinte) می گویند.

منظور همان کیفیت رنگین بودن رنگ هاست. رنگ ها در واقع به خاطر بخشی از طول موج نوری که منعکس می کنند نامیده می شوند. مثل آبی، سبز، قرمز، نارنجی

با اضافه کردن پسوند یا پیشوند به اسم رنگ ها آن های را نام گذاری می کنند. مثل آبی روشن، سبز تیره، قرمز مایل به قهوه ای
گاهی مردمان مناطق مختلف اسامی بومی برای نامگذاری رنگ ها استفاده می کنند. مثل ارغوانی که در زبان فارسی برای نامیدن قرمز بنفش، و فیروزه ای که برای نامیدن سبز آبی استفاده می شود.
از تشابه رنگ ها به رنگ گیاهان یا میوه ها و… استفاده می شود مثل: سبز زیتونی، زرد لیمویی، آبی آسمانی
نامگذاری براساس موادی که از آن ساخته شده اند مثل: آبی لاجوردی که از لاجورد به دست می آید یا سیاه دوده ای که از دوده ساخته شده است و یا نقره ای که از نقره حاصل می آید.
گاهی رنگ ها بر اساس محلی که در آنجا استفاده شده اند شهرت یافته اند مثل: آبی پروس ( قسمتی از کشور آلمان که در قدیم کشوری مستقل بود)
بعضی رنگ ها بر اساس نام هنرمندانی که بیشتر از آن ها استفاده کرده اند نامیده می شوند مثل: سبز ورونز که بیشتر مورد استفاده ورونز، نقاش ایتالیایی سده شانزدهم بوده است.

درخشندگی یا روشنایی ( در زبان انگلیسی به آن Value می گویند و در زبان فرانسه به آن Luminusite La) می گویند.

منظور از درخشندگی درجه ای از روشنی یک رنگ است که آن را از درجه دیگری از روشنی یا تیرگی همان رنگ متمایز می کند. به تعبیر دیگر گام های رنگی مختلفی که از ترکیب یک رنگ با سیاه یا سفید به دست می آید. به این ترتیب درجات مختلف روشنی یک رنگ را میزان درخشندگی آن می گویند.

شدت یا خلوص رنگ ( در زبان انگلیسی به آنIntensity یا Saturation می گویند و در زبان فرانسه به آن Lintensite می گویند. در زبان انگیسی Chroma هم استفاده می شود.

منظور از خلوص رنگی درجه سیری یا اشباع یک رنگ است. به بیان دیگر خلوص رنگی، درجه ای از اشباع است یک رنگ را در خالص ترین حالت خود نشان می دهد.(اشباع شدت رنگ است و شدت یک رنگ نیز به سطح اشباع آن اشاره دارد).